درمان نعوظ با پروتز آلت تناسلی

کاشت پروتز آلت تناسلی (penile prosthesis) به روش جراحی در درمان ناتوانی جنسی و اختلال نعوظ به کار می رود و در بیمارانی درنظر گرفته می شود که به درمان های دارویی پاسخ نداده اند یا در افرادی که ترجیح می دهند تا برای برطرف کردن مشکل خود یک راه حل دائمی را انتخاب می کنند.

بیشتربخوانید... جراحی پرده آلت چیست

در حال حاضر دو نوع ایمپلنت آلت وجود دارد:

1) پروتزهای قابل باد کردن (inflatable) که در فرم های دوتکه و سه تکه وجود دارد.

۲) پروتزهای قابل انعطاف

اکثر بیماران، پروتزهای قابل بادکردن سه تکه ای three-piece را ترجیح می دهند چرا که این نوع پروتز بیشتر می تواند نعوظ طبیعی را ایجاد کند. ولی پروتزهای دو تکه ای و پروتزهای انعطاف پذیر هم می توانند نعوظ قابل قبولی را ایجاد کنند.

مطالعات نشان دادند که میزان رضایت مندی در کاشت پروتز آلت در مقایسه با دیگر روش های درمان ناتوانی جنسی بالا می باشد (۹۲ تا ۱۰۰ درصد رضایت مندی در بیمار و ۹۱ تا ۹۵ درصد رضایت مندی در شریک جنسی بیمار).

در مطالعه دیگری دیده شده که میزان نعوظ، انزال، ارگاسم (اوج لذت جنسی)، و رضایت مندی کلی جنسی بیمار یکسال بعد از کاشت پروتز به طور قابل توجهی بالاتر بوده است.

دو عارضه اصلی کاشت پروتز آلت عبارتست از بروز نقص مکانیکی در پروتز که منجر به اختلال در عملکرد آن می شود و دیگری بروز عفونت که می تواند منجر به خارج کردن پروتز از آلت شود.

به طور کلی کاشت پروتز یک راه حل جذاب و موثر در افرادی است که به درمان های دارویی پاسخ نمی دهند. شواهد علمی کافی وجود دارد که به دلیل اثربخشی، ایمنی و رضایتمندی بالا،این روش درمانی را به افرادی که به درمان های کمتر تهاجمی پاسخ نمی دهند توصیه می کند.

سایر مقالات مهم ... عمل TUL برای چه افرادی مناسب است

اگر چه در درمان اختلال نعوظ، بهتر آنست که شریک جنسی بیمار هم شرکت کند اما این امر همیشه امکان پذیر نیست. زمانی که تصمیم به کاشت پروتز آلت گرفته می شود مهم است که بیمار را از دیگر درمان های موجود مثل دستگاه وکیوم، استفاده از پروستاگلاندین ها و تزریق اینتراکاورنوزال (تزریق به داخل آلت) و قرص هایی مثل سلدنافیل  تادالافیل و مزایا و معایب هرکدام آگاه باشد.

این بیماران یا به درمان های دارویی مثل سیلدنافیل جواب نداده اند یا کاندید مناسبی برای درمان های خوراکی نیستند. در افرادی که اختلال نعوظ آن ها موقعیتی است (یعنی در یک موقعیت خاص مشکل دارند و در دیگر مواقع نعوظ خوبی دارند)،افرادی که با همسر و شریک جنسی خود مشکل و اختلاف دارند، یا آنهایی که اختلال نعوظ آن ها بطور بالقوه برگشت پذیر هست نبایستی کاشت پروتز آلت انجام شود.

کاشت پروتز با بی حسی نخاعی یا بیهوشی عمومی انجام می شود. شدت و مدت زمان درد بعد از عمل متفاوت بوده و غالبا نیاز به مصرف مسکن ها به مدت یک حداقل یک هفته می باشد.

منبع: https://www.bimarestaan.ir/