آشنایی با پروتز دندانی

پروتز دندانی نوعی وسیله دندانپزشکی است که جای دندان از دست رفته را می‌گیرد یا نقص دندان را می‌پوشاند. این وسایل دندانپزشکی شامل ایمپلنت دندان، تاج، پل، دندان مصنوعی و روکش دندان است. برخی از این پروتزها قابل جابجایی در دهان و برخی دیگر ثابت هستند.

انواع پروتز دندان

به طور کلی می‌توان پروتزهای دندانی را به سه دسته تقسیم کرد:

• پروتز دندان ثابت

روکش تک واحدی دندان، بریج دندان، ونیر، اینله و آنله و کاشت ایمپلنت دندان

• پروتز دندان متحرک

پروتز دندانی پارسیل، دندا مصنوعی

• پروتز دندان نیمه متحرک

اوردنچر متکی بر ایمپلنت

هر یک از این پروتزها برای شرایط خاصی مناسب تر هستند و ممکن است برای گروهی از افراد، فواید بیشتری نسبت به گروه دیگر داشته باشند. در ادامه، به توضیح هر یک از انواع پروتز دندان خواهیم پرداخت.

بیشتربخوانید... ارتودنسی اینویزیلاین

پروتز دندان ثابت

پروتز ثابت دندان یکی از انواع مختلف پروتزها می‌باشد که معمولا به نام عمومی روکش دندان در بین افراد جامعه شناخته می‌شود. در صورت استفاده از پروتز دندان ثابت، نمی‌توانید آن را از دهان خود خارج کنید. به همین دلیل، این پروتز در دسته بندی پروتزهای ثابت قرار می‌گیرد.

پروتز ثابت می‌تواند بر روی ایمپلنت یا دندان اصلی فرد کار گذاشته شود. این موضوع، بستگی به وضعیت و شرایط دندان شما دارد و توسط دندانپزشک تشخیص داده می‌شود.

پروتزهای دندانی متحرک

پروتز متحرک دندان، هم به راحتی بر روی لثه‌ها قرار می‌گیرد و هم می‌توان به آسانی آن را از دهان خارج کرد. در صورتی که فرد تمامی دندان‌های خود را کشیده باشد، می‌تواند از پروتز متحرک کامل استفاده کند.

در بسیاری از مواقع، بیمار ممکن است در ابتدای استفاده از این نوع پروتز احساس خوبی نداشته باشد اما با استفاده بیشتر و گذشت زمان این حس از بین می‌رود.

از معایب این نوع پروتز دندان، تحلیل رفتن استخوان فک به مرور زمان است. برای جلوگیری از این مشکل، باید هر ۱ تا ۲ سال یکبار استخوان فک چک شود و هر ۵ تا ۷ سال یکبار نیز باید جایگزینی استخوان‌ها صورت گیرد.

پروتزهای دندانی نیمه متحرک ( Over Denture )

اوردنچر (over denture) نوعی پروتز دندانی نیمه متحرک است که بر روی دو پایه دندانی یا چند پایه ایمپلنت قرار می گیرد و نسبت به پروتزهای دیگر راحت‌تر است. این نوع پروتزها دارای قسمتی به نام اتچمنت هستند که به دندان‌ها و یا ایمپلنت‌ها متصل می‌‎شوند.

این کار به ثابت نگه داشتن پروتزها در دهان کمک می‎‌کند. در عین حال پروتزهای نیمه متحرک نیز می‌توانند از دهان بیرون آورده و تمیز شوند. از آنجا که قسمت اتچمنت پروتزهای نیمه متحرک هر چند وقت یکبار کهنه و غیرقابل استفاده می‎‌شود، بهتر است تعویض گردد.