درمان ارتودنسي به همراه جراحي فك براي بعضي از بيماران ترسناك است. اين مسئله نشان دهنده آن است كه در اين زمينه اطلاعات كافي وجود ندارد. مهم ترين مسئله در اين بيماران آگاهي دادن و مشخص كردن سود و زيان هر درمان براي هر بيمار است. هنگامي كه براي شما يا فرزندتان درمان جراحي فك و ارتودنسي پيشنهاد مي شود، شما با اصطلاحي به نام جراحي ارتوگناتيك آشنا مي شويد.
در صورتي بيمار ناهنجاري فكي داشته باشد و قبل از بلوغ مراجعه كند، با ارتودنسي جديد (ارتودنسي ثابت، ارتودنسي نامرئي و...) به تنهايي و بدون نياز به جراحي ناهنجاري بيمار را مي توان درمان كرد وليكن مراجعه دير هنگام بيمار به همراه مشكلات فكي نياز به جراحي خواهد داشت. بيماران ارتوسرجري يا بيماران ارتوگناتيك آن دسته از بيماراني هستند كه داراي مشكل فكي مي باشند و پس از بلوغ به متخصص ارتودنسي مراجعه مي نمايند.
انواع جراحي ارتوگناتيك
درمان ارتودنسي قبل از جراحي براي رفع مشكل نامرتبي و شلوغي دندان ها و منظم كردن دندانها خواهد بود زيرا تا دندانها منظم نباشند جراح فك وصورت نمي تواند فكين را جراحي كند. بنابراين پيش نياز جراحي، ارتودنسي خواهد بود و ارتودنسي پس از جراحي براي هماهنگي بيشتر دو فك جراحي شده و نظم بهتر به دندانها و اصلاح هرگونه چرخش دندانها و تثبيت درمان جراحي به كار برده مي شود.
بيشتربخوانيد ... ليزر در ارتودنسي
اين جراحي در بيمارستان تحت بيهوشي كامل انجام مي شود. اگر فك بالاي بيماري عقب باشد به آن Maxillary deficiency مي گويند، در اين صورت بيمار بايد تحت جراحي قرار گيرد كه فك بالا به جلو آورده شود به اين نوع جراحي Maxillary advancement مي گويند. اگر فك بالا جلو باشد يا به عبارت ديگر بيمار داراي Maxillary protrusion باشد، بايد فك بالا به عقب برد شود كه به آن جراحي Maxillary set back مي گويند. اگر بيمار داراي فك پايين عقب باشد به عبارت ديگر داراي Mandibular deficiency باشد. بايد فك پايين با جراحي به سمت جلو آورده شود كه به آن جراحي Mandibular advancement مي گويند.
اگر بيمار داراي فك پايين جلو باشد به عبارت ديگر داراي Mandibular prognathism باشد تحت جراحي Mandibular set back قرار مي گيرد . اگر بيمار داراي Deep bite يا Open bite باشد تحت جراحي Lefort قرار مي گيرد.