ارتودنسي فلزي:
ارتودنسي فلزي يكي از رايج ترين روش درمان هاي ارتودنسي است. براكت ها در اين سيستم از جنس فولاد ضد زنگ هستند و با چسب مخصوصي بر روي دندان ها قرار مي گيرند. سيم هاي ارتودنسي نيز با كمك كش ها به براكت ها متصل مي شوند تا با اعمال نيرو به دندان ها باعث اصلاح موقعيت قرارگيري دندان ها شوند. براكت و سيم هاي ارتودنسي بايد هر ۴ الي ۶ هفته يكبار تنظيم شوند تا بيمار در طي ۱ الي ۳ سال بتواند به نتيجه دلخواه خود دست يابد.
ارتودنسي سراميكي:
براكت هاي به كار رفته در اين سيستم از جنس سراميك و هم رنگ دندان ها هستند و به اندازه بريس هاي فلزي قابل رويت نيستند. تنها عيب اين نوع براكت ها اين است كه به مراقبت هاي بيشتري نياز دارند؛ زيرا لكه پذير هستند و ميزان استحكام و دوام آنها كم است.
بيشتر بخوانيد ... ارتودنسي دندان هاي نيش
ارتودنسي ديمون:
به جاي استفاده از كش در اين سيستم از يك مكانيسم لغزشي استفاده شده است كه باعث شده است نتايج موردنظر با سرعت بيشتري ارائه شود، ميزان مراجعات بيمار نزد ارتودنتيست را كاهش داده است و همچنين ميزان سايش دندان ها در اين روش كمتر است. استفاده از اين نوع براكت به ميزان اصلاحاتي كه دندان ها نياز دارند بستگي دارد.
بيشتر بخوانيد ... ارتودنسي كاربردي
ارتودنسي لينگوال:
ارتودنسي لينگوال بر پشت دندان ها قرار مي گيرد و براي افرادي كه نمي خواهند لوازم ارتودنسي بر روي دندان هايشان ديده شود مناسب است. اين متد درماني با توجه به شرايط دنداني بيمار ساخته مي شود و مي تواند مشكلات بايت و مال اكلوژن را درمان كند.